Vandag het ek jou ontvoer
na die heelal van my stiltes
daar waar niemand
ons mymerings kon hoor.
Ek reis dikwels na hierdie plek
(saam met jou… in gees)
waar waanbeelde van ons
mitologiese droombeelde regeer.
Hier tussen die griekse gode
smag ek smoorlik en behoorlik
na die selfkant van jou…
Jy weef vir my ‘n mat
so sweef ons hoog bo die grond
oor dale,
oor berge,
hoog bo wolke.
Jy sing vir my ‘n lied
wat eggo’s vleg om my siel
beroof my ruimtes van stiltes
so neurie ons saam met die wind
en dans in die strale van…
Jy was dom om na haar toe te kom
in haar hart te kruip
eeue lank te wag, g-e-d-u-l-d-i-g
agter haar dofste eng spieël
kadawers van dieselfde klawers
narkoties in die walms van jul stiltes
hou jy aan om haar siel uit ‘n skulp te mes
met jou segende…
Ek wonder of
jy kan onthou
dat ons ligjare gelede gedans het
op die walms van die maan
lank voor skadu’s gate sou brand
deur ons gevleuelde drome;
toe ons vir ‘n oomblik
net na mekaar kon staar
terwyl ek sterre
probeer plant in jou oë.
Lank gelede, my engel
Jy kan mos vlieg
Natuurlik kan jy vlieg
saam met die knip van jou oog
op ‘n verbeeldingsvlug
sonder begrip of verwagtinge
mymerend deur die uithoeke van jou heelal.
Natuurlik kan jy vlieg
al is dt net om jouself van realiteite te red
om by die oewer van jou siel
