Ons is alwéér oppad dokter toe. In die hitte. In die kar sonder enige lugverkoeler. Ek druk my kop so naby aan die oop gleufie van die ruit as moontlik. Ek weet ek is siek – ek is nie dom nie. Maar hoekom moet hul[…]

Feërie het verander. Té veel na Brody se smaak. Dinge het verskuif en op onnatuurlike maniere beweeg. Ondanks sy onberispelike voorkoms, was hy ‘n borrelende gemors binne. Elke keer as ‘n tropiese blom blom, krul h[…]

Virág giggel oor die nuwe plakkaat op die muur: “In compliance with the 18th Amendment NO intoxicating liquor allowed on the premises.” Reg langs dit is ‘n toring sjampanje glase gevul met die glinsterende, borrel[…]

Bosse vorm ‘n ‘n kasteel binne ‘n kring menhirs. Die gekunstelde natuurskoon lok feë van alle klasse en nasies. Cian kan hoor hoe hulle giggel en speel in die gedenkteken vir die tandefeë en wonder of hulle nog ont[…]

Jy kan die perfekte storie, perfekte omslagontwerp, perfekte taalversorging en perfekte einde hê en nogsteeds minimum boek verkope. Hoekom? ‘n Tekort aan resensies. Mense hou daarvan om te doen wat ander doen en as[…]

Hallo almal!
As jy by die Gala aand was in 2019, het jy alreeds hierdie storie gehoor… maar dis altyd lekker om weer na sulke goed te lusiter! Hierdie video was my prys as Verhaal Skrywer van die Jaar 2018.
Ek’s[…]

Hallo almal!
Ek is so opgewonde om op AFRIFIKSIE se kortlys te wees.
Julle kan die kortlys hier sien: http://afrifiksie.com/kompetisies/tot-nou-toe/kompetisie-2019/kortlys-2019/
En dan sommer op die skakel vir “‘n[…]

Dit is soos ‘n herinnering aan ‘n droom. Maar die hout splinters wat in my arm brand, belowe dat dit regtig is.
Pyle flits verby en in die bome rondom my ingebed – byna mis wat bedoel was om dood te maak. Nog ‘n p[…]

Om in die bos te woon, was lankal ‘n taboe. Tog het Danni geen keuse gehad nie. Net haar tatoeëring het haar beskerm teen die monsters. Net haar ring het haar aan haar susters verbind. Op ‘n sekere punt het die[…]

‘Jy is nou een van hulle,’ fluister sy.
Rillings vee oor my terwyl ek kyk na die trio wat in ons rigting grinnik. Ek wou dit nie glo nie. Tog … toe ek my oë toemaak, kon ek steeds alles rondom my sien, hoewel[…]

As ons daaroor dink, moes ons die blokkade vroeër opgestel het. Toe ons begin bekommerd raak het, was dit al te laat: die koue het in ons stad ingeglip.
Dit is wat gebeur as jy dink dat vampiere net tot die ryk[…]

Net die heel oudste mense onthou. Alhoewel, selfs hulle wens dat dit net ‘n verhaal was.
Hulle wat aan die oewer van die groot meer woon, weet almal dat hulle versigtig moet wees vir die water: onbewuste vissers[…]

Dit het ons drie dae geduur voordat ons vorms in die mis begin sien het. Alhoewel ek die ander met toorkrag aan my vasgemaak kon voel, kon ek hulle nie sien nie; selfs my eie hande was ‘n wasige gemors – my oë he[…]

‘Skraap dit af voordat jy die mat vlek!’ skree Marge terwyl Red grot binnekom.
‘Jig! Jy kan nie deur die bos loop sonder om in draakmis te trap nie. Het jy al iets omtrent die plaag gedoen?’ Hy skud sy kop en haal[…]

‘Ek vra nie dat jy my vlei nie.’ Ek kyk na die nuutste lid van my span deur vernoude oë. ‘Ek verwag egter dat jy my moet gehoorsaam.’
Ek sien hoe hy sluk, hoewel hy dit probeer wegsteek.
Die kamer is stil, asof dit[…]

Oyuki loop deur die sneeustorm, ys klou aan haar blou kimono. Die wit duisternis verberg die landskap, maar sy kan voel waar lewe probeer deurdring. Sy draai regs na waar hitte wil-wil sterker word. Sy waai haar[…]

Gloeilampe hang van elke boomtak, wat die donker bos verlig. Dit was absoluut pragtig. Die aand voel minder eensaam met die ligte daar.
As ek nader kyk, kon ek sien dat die gloeilampe eintlik feetjies is. Nie soos[…]

“Welkom, ons het jou verwag.”
Ek stap deur die eienaardige voordeur, hande vasgeklou in die voue van my mantel.
“Jy mag maar jou kappie verwyder,” sê die brandmaer man.
Ek sluk en ignoreer hom.
“Hierdie rigting,”[…]