Modderoë (Goud)

hy’s in verset teen haar alleendors
koud teen haar klipfonteine
in haar bitterwaterwêreld sonder hom

sy liggie skyn vergeteflou
in sy sonversaakte vakuum
verbete soos ‘n herfsvergane blom

sy vredes tuimel halsoorkop
soos ‘n veertjie in die wind
swymelend ligswewend sonder sin

in die halflig reik sy roephande
soos rankende laat skadu’s
om sy liefde terug te win

en soos ‘n ou geroeste lamppaal
se geel gedempte strale
‘n stofstraatpad belig

flikker sy gedagtes
in klassieke stilfliek-grepe
haar gesig na hom toe terug

dit was eers net hy en sy
in volkome vrye vlug
op ‘n eros-waansinwind

nou’s dit net die ou onthou
en stofvlokke van verwyt
wat sy kyk se blik verblind

hy sluit sy modderoë moeg
teen ‘n sterre-labirint
en droom haar teen sy arms vas

verby die marges van die nag
verflenterd en verslind …
net soos ‘n veldverdwaalde kind

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag