Gaste

Saans as ek die deur oopsluit

fynkam ek op my tyd

die vloer, mure en plafon

vir ongewenste gaste

wat van buite mag inkom

Sien,

ek koester vir jare reeds 

‘n skaamtelose vrees

dat ‘n klougeitjie

in my huis mag wees

 

Een warm lente-aand

voor die TV op die bank

ontspan ek vir ‘n rukkie

die dag was druk en lank

‘n skielike beweging,

ek voel my hart word swak;

teen die dak reg bokant my

sit die kleine twak

“Eeeow!” roep ek en spring vinnig op

die Drakie hou my dop

hardop sê ek vir myself 

“Kalmeer nou, hou net kop!”

Drakie voeg parmantig by

“Ja, dis tyd dat die melodrama stop.”

“Hoe het jy hier ingekom? Wat kom maak jy hier?”

“Aangenaam, ek is herontplooi, 

Streekhoof van Plaagbestuur.

Die kakkerlak-gehalte hier

is enig in sy soort,

manjefiek is eeder die gepaste woord.”

 

Ek dink hy sien my ongeloof

(en groeiende onrus)

en giggel saggies by homself

want hy kry prestasiebonus

  “Moet jy so opsigtelik werk, ek gril my dood vir jou?”

“As ek met jou moet eerlik wees, 

dis wedersyds, Juffrou.”

Hy wys beskuldigend

 ‘n voorvuisie na my

ek vermoed ek gaan teregwysing van ‘n geitjjie kry

“Ten spyte daarvan slaag ek steeds

om my professioneel te hou.

Tog, my gevoelens is gekrenk as jy my so wantrou.”

 

Hy skuif ‘n bietjie nader

ek skuif ‘n hele ent weg

maar oor my kwaai woorde  

voel ek eintlik sleg

 “As jy dan nou hier moet wees, 

ek het ‘n paar huisreëls:

My kas, bed en toilet

word jy streng belet,

Bewaar jou siel as jy iets los 

teen ‘n binnemuur;

ek weet mos wat maak geitjies

met jul ‘Roep van die Natuur’.”

Geitjie sug en skud sy kop

teen die uitdagings 

staar hy hom nie blind

maar so ‘n geleentheid 

sal hy moeilik elders vind

“Ek aanvaar jou aanbod,

dit is ‘n goeie buurt. 

Buitendien, die kinders hou van jou,

ons is dolgelukkig hier.”

 

Toe die Draak se woorde my ten volle tref

begin ek luidkeels een onaardse gil aanhef

terselfdertyd duik ek 

kop eerste na my donker bed

wetend niemand kom my van die geitjiegesin red

 

Waarvan ek nie wis

kort net na my vlug

kruip ‘n babageitjie 

by die valdeur uit

sy ogies knipper-knipper in die helder lig

styf teen die dak suig 

hy met knoptoontjies vas

voor hy sy pa vra

“Wie se beurt is dit vanaand

 om die tannie op te pas?”