Hierdie kind van Afrika

Waar was ek
toe als nog so stikdonker was
lank voor die eerste lig’t verskyn,
toe U twee klippe kap tot vonk –
waar was die kruitvat,
waar die lont?
Hoe vurig die geboorte van die son.

Was ek daar
toe U die sterre deur die heelal string,
toe U die maan poleer tot edeltin –
haar vol kraters kerf en loslaat
om tot in alle ewigheid
deur die hemelruim te swerf?

Het ek aanskou
hoe U die droë grond
van die waters skei –
hoe het U dit reggekry
om die grense vas te stel
waar branders in die sand wegsink
en met watter beker
het U die mere vol geskink?

Waar was ek
toe U die berge en die dale
met u hande vorm,
toe die eerste waters oor die Drakensberg
se kranse val 
en aan die groot rivier geboorte gee,
toe U haar laat kronkel
deur die dorre aarde
en haar laat uitmond in die see?

Was ek neffens U
toe U die eerste blom laat bloei,
die eerste Kremetart laat groei
en die vrugte aan haar takke hang?
Toe U die biesies langs die stroompie plant –
was ek daar
aan U linker- of U regterkant?

Waar was ek
toe die eerste arend na benede daal
en ‘n geelvis uit die water haal,
toe ‘n springbok vir die eerste maal
so witgat-kromrug pronk –
was dit oor Karoo se bos
of oor Kgalagadi roesrooi grond?

En toe U na die werke van U hande kyk
(gesê het “dit is goed”)
was ek aanwesig, Here –
dalk net ‘n wéét in U gemoed?

Het U oor die Vrystaatvlak gestaar?
Was ek toe dáár
wyl die naguiltjie sy weemoedslied refrein,
was ek die groot gedagte,
het U aan my gedink,
was ek in die sagte lig
wat in U skeppersoë
reeds blink?

*

Waar was ek
wyl U die eerste Adam in die wieg neerlê –
het U lippe
(in ‘n preweling)
toe ook hiérdie kind van Afrika
se naam gesê?

© Carma Shaw

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag