on-ver-genoeg

 

telkens val dit op my oog en oor

dat jy aweregs reageer

so asof jy weer-speel

oor alle ou onreg

nooit tevrede

soek altyd

meer

 

on is ‘n ondier vanself

dui dikwels die negatief aan

ver – klink verwyder

van die waarheid

genoeg – dui

op geluk

of nie

 

deur die duister bril

van onvergenoegdheid

kleur jy die dae in purper

lanfer kleure van hartseer

waaruit jy dikwels stry

om te ontsnap – maar

gewoonte verslaaf

 

waar laai jy jou genoeg-batterye

waar soek en vind jy jou geluk

lees en leer uit wysheid

die Wysheid is altyd

beskikbaar en eg

vee jou oë uit

en sien reg

 

Ó Tearlach.