Belletrie (Brons)
Toe die son
se epiese uittog
oor berge
die kruinroete
tot ñ sekere hoogte
geel verglans
het liefdeslettere
ñ tere snaar in my hart
geroer
want my fleksiel
want geslote is met
grendel en slot
bid deernisverse na
God
en
soos Hy my woorde
in sy oor knoop
koester my hart weer
hoop.
©Zebulon Kochk
Konnichiwa Gedigte
3 April 2020
1 Kommentaar
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die April 2020 - Grendel projek