Ongetiteld

En nou dat ek wéér, soos lank terug,
bewus word van jou (in my en om my)
het sluise oopgegaan en ruik ek jou
op my vel, nuut soos die eerste lentereën

ja, ek was die wind, opsoek na jou
en waar ek kón het ek gewaai:
in die oop blou lug, oor vlaktes en grasvelde,
selfs die stof in gange van onthou
het ek verwaai

maar nou kan ek myself
in jou oë sien en bely
dat ek jou lief het

nóú kan ek stil raak –
stil want jý is hier.

© Ernst Fernando dos Santos