Kwatryne in die kou’
Die lug was soos jou oë, blou
maar die son se strale was al flou
swaels het op die draad vergaar,
toe’t ek besef hoe mis ek jou.
Die dae het koel geword en kort
terwyl die bome al hoe kaler word
die wintersreën het sag geval
terwyl ek ongesiens my trane stort.
In hierdie skemer, stil seisoen
waar bome rus, soos bome doen
wyl vrug in stil geheim’nis groei
het ek my met my leed versoen.
Tot een more vroeg, die hemel blou
wyl ek die sonsopkoms aanskou,
het ek twee swaeltjies op die draad gewaar
en met blydskap gewag op jou.
©Estelle Rubow
1 Kommentaar
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die Junie 2019 projek