daar was ‘n sagtheid daai dag-
amper so ‘n reinassance gevoel
karma posisie no 67
sweet op sweet
het ons lywe mekaar geheet
blare wat in die strate buite joel
die aarbei geur van jou lippe
asemdiep in die klopstamp van my hart
oomblike vlieg verby
met die klapwiek van tydlose vlerke
op ‘n kerk se dak is duiwe…
bekende lywe
skuif sagwarm nader
in staduims
druk lywe bedompig saam
skaapkop onder boepense
bondel ons saam
vry in die bondel
verkoop eie reuk
deel ongepaste wysheid
gee raad ongevra
in verlange
na aanvaarding
triljoen selle*
vernuwe daagliks
gedagtes ongeteld
spoel onverpoos
onafhanklik van ander
vervat in eie vel
*geskatte aantal selle in die mens se liggaam
in my drome swem gedagtes rond
ver in die hemelruim verby
reik ek uit na die sterre
en vang hulle een vir een
op die melkweg langs
waar jou hande my omvou
tussen wolke sweef ons heen
soos ingelegde sterre gebotteld
ons oë vasgevang flikkerend
glimlag ons breed vir mekaar
die soetsmaak van liefde
opgetower in ons samesyn
vir altyd…
Ek wil jou in ‘n bottel bêre
in die binnesee van my siel
sodat ek eendag weer kan onthou
hoe jy my hart laat klop het
toe lig deur my vingers wou glip
toe vryheid in my
om my
vlerkloos gefladder het
toe my spore soos wasemwolke
tussen sonverslaafdes verdwyn het
want sonder dat jy dit weet
herhaal…
Wanneer jy weer Paarl toe ry
pluk vir my varkblomme langs die pad
sodat ek op ‘n gepaste oomblik
myself in die lente kan verloor
en wanneer jy weer huistoe kom
gee vir my jou ongetemde hart
sodat ek ook soos jy kan asemhaal
wanneer die dag haar ure
oor my eb en vloed.
Ja, bring vir…
