Soos ‘n skadu’kol wat langs woorde loop

Verskroeid staan ‘n skildery
in die hoek se skadu silhouette
is ‘n leë kol van gravitasie
dat die ‘silver linings’ eerder grys skakeer
en die wyn in my glas galbitter proe

Vou die satyn ‘lap sag
soos ‘n lang aandrok om die pilaar
kerse flikker vrolik
op gedekte tafels
en buite skyn die sterre
blinkoog deur die donker nag

‘n Eksentrieke vrou
dwaal deur die tuin
met ‘n skinbord
vol glase wyn

Streel ‘n padda’koor my oor….
‘n dawerende applous eggo
oor die velde van my gedagtes

Roep my terug
uit my ontvlugtings’vlug
en ek sien ‘n padda wegsink
na sy wӗreld van stilte en slymskrif

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag