stof en stilte Goud

stof en stilte

op skilferige stoepsement
tussen sukkelplante in ou koffieblikke
sien ek die verbete trek om sy mond
en volg sy oë waar dit wye draaie
oor die werf loop –
tot ver verby die lyndraad
en gaan stilstaan
by ’n windpomp wat weer wes kyk

die gloed van die sakkende son
belig die groewe op sy gesig
en my hart krimp ineen
toe hy my hand bemoedigend druk

want hoe sal ons ooit vergeet
hoe groot ons drome was?

toe skuif ek nader
en breek teen sy bors

© Hester Steenkamp

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag