Eens Patriarg

grys gryp die dag  ‘n man wat in sy kombuis sit en wag

bruin domp sigarette
sy tande
krom berg stof op
sy hande

oopgeknoop plooi
uitgeleefde jare
streng strepe op sy liggaam

tog prag die son
deur na donker hoeke

‘n suiwer oomblik

waar hy sy skaduwee
laat uitstrek
buite die reik van
swaartekrag

daar trap hy ligvoet
aan vroeër dae

pienkvoet drentel
hy terug verfris

op lang strande
hengel dae
katte-kwaad dade
en kalwerliefde se sagte

sonsak knyp hard
op sy skouer

‘n herinnering
wat dagdrome verrimpel

stadig slenter
rooi na swart
soos hy loop verder
na sy kamer

hier sit ‘n ou man
op sy bed en wag

wat kleef aan
gister dae se lag

© 2024 Louw-Marie Sauerman