En tydens hooggety
in die bulderlag
van wilde lugstrome
sweef ons sorgvry
ek blaas jou naam
duskant ‘n veer
van ‘n meeu se vlerk
regdeur wolke
totdat dit ontplof
in die driveway
van my dagdrome
Jy moet Registreer of inteken om kommentaar te kan lewer.
Jy moet ingeteken wees om boodskappe aan hierdie skrywer te kan stuur.
Publikasies: 7
Kommentaar telling: 21
‘Time held me green and dying though I sang in my chains like the sea.’ Dylan Thomas: Fern Hill. Ek is maar net 'n verlore siel wat orkaan in die lewe se oseaan. ‘n Meermin in hoopvolle groei na digters-volwassenheid. Die verloop van tyd knaag van binne en al spreek my penne-vryheid luid soos die dreunende oseaan, bly dit gevange in kettings van sterflikheid. Indien pêrels uit my pen voortspruit, is omdat dit vir nou bedoel word. Nie vir later nie. © P.S. Moet asseblief nie my werkies sonder my medewete (uit)deel nie. ~~ Oseaan-groete ~~
Viooltjie
Die gedig bruis van uitgelate vreugde. Pragtig.
Evelyn van der Merwe
Dit getuig van ‘n liefde wat oorborrel. Knap gedaan.
Koekekranka
Ai, die die heerlikheid tog van jeugdige dagdromery… Baie oulik gedoen!
Meermin
Baie dankie Viooltjie, Evelyn en Koekekranka vir jul lees en mooi woorde op my digsel.