soeke na Reënboë
as die 40’s wink
In die skadu van reënboë se lig, waar kleure dans en die wêreld swig : Wil ek dwaal met ‘n verdwaalde kompas los, my pad spoor, daar, in stilte, om my gees te bekoor. Onderstebo lag, tob oor jongvroue dinge, die ironie, in die skemer van verwagting; gister se entropie. Ek verlang om op te los in hemelse skyn, ongesien, 'n kaalvoet trant, vreesloos in die stroom. Kies om te verdwyn, om te meng en te swaai, in ongesiene kleure, 'n stil ballet. Laat my vervaag in die stilte van die nag, smelt saam met die veld, spookagtige lag. Ontsnap aan die greep van verwagtings se hand, kies vryheid, in wildernis, vlugvoetig en oorgeplant. Ver van oordeel se ruwe terrein, weg van fluisteringe en onspreekbare pyn. Hare ongetem, borskas onbegrens, ek sal dans met die kleure, onbeswaard, ongelyn. en kettings, die donker maan, en ope lug, in die veld se omhelsing, my siel naak blootgestel. 'n Sigeuner in die gras, 'n toevlug waar ek my bevind, Ek ontwar myself, 'n vrye gees, ongeboë. @MarthaMariaJones
1 Kommentaar
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, dankie vir jou bydrae vir Januarie 2025 - OOP projek