Verlore dans
ek dans ‘n eens verlore dans
op Strauss se Blou Donou
die dansvloer is in goud gehul
en ek wals heelaand met jou
die meester hang nog self ook daar
so skuins bo teen die muur
en deur my passies wonder ek
of hy na ons ook tuur
die aand is soel en gul omhul
met die liefde van ons twee
waar ek in diepste mymering
my hand weer vir jou gee
en as ek jou dalk weer sou sien
en jy my kan onthou
dan vra ek jou ‘n laaste keer
vir ‘n wals op die Donou
vir nou is al die nostalgie
eers goed genoeg vir my
en ek tik tik met my vinger
tot ek weer die ritme kry
A Fourie (Seirdna)
27/07/2020
1 Kommentaar
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die Augustus 2020 – OOP projek