Agter die skynglans

Agter die Skynglans

die volmaan gloed oor verlate waters
onheilspellend die koue maanligaand
die nag in sy midde
my deur dig gegrendel

ek staar deur stofbedekte ruite
buite kreun donker takke
ń silhoeët verskyn uit donker hoeke
sluip saggies nader, sy slingerspoor verdof

agter die skynglans van die maan
staar hy vasberade met leë oë
sy kilheid oorkleed my
met hoe boosheid lyk

soms as die volmaan hang
kom haal hy meer van my angs
intimidasie vibreerend deur sy stem
mag ek gespaar bly deur sy gewetenloosheid

sodra hierdie nag sy kop knik
sal my laaste traan wanhopig pik
verbreek lê sy houvas
van ń bose volmaan kringloop

(c) Emsa Haasbroek

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag