laatlente
te lank was jy ‘n wurm
kruipende voor hom
gehang aan ‘n spindraad
papie verstrik in ‘n kokon
te lank was ons ontsiendes
gesus in ons winterslaap
ons ore horende doof
om jou kreet te hoor
jy was geslaan met stomheid
maar nou is dit jou tyd
dat lente ook vir jou sal kom
monumente word gebou
om eer te bring aan jou
ons breek jou kokonne oop
vrou-tot-vrou is ons jou vlerke
jy heldin, voed ons met hoop
om uit ons winter te kom
te leef in die lente waar bloeisels blom
jy maak van ons krygers
wat veg vir ‘n somerson
© Evanthe Schurink
Brons
2 Kommentare
-
Marsofine
Sjoe, baie intense emosie en dan die hoop en bevryding. Pragtig Evanthe.
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die September 2019 projek