Soms wil ek ook breek
soos ‘n brander oor ‘n bonkige rots
om in duisend stukkies te spat
vloed oor ‘n oop strand
terug eb in patrone
oor sand en skulpe
om weer heel te raak.
© Julie 2021 Caren Kearley
Kopiereg voorbehou
Soms wil ek ook breek
soos ‘n brander oor ‘n bonkige rots
om in duisend stukkies te spat
vloed oor ‘n oop strand
terug eb in patrone
oor sand en skulpe
om weer heel te raak.
© Julie 2021 Caren Kearley
Kopiereg voorbehou
Uitgespoel
staan ek kaalvoet op ‘n oop strand
voor my breek branders
binne splinter my siel
agter lê ‘n land in skerwe
ek voel anders
noudat ek weet
lewe en dood is sekondes weg van mekaar
en liefde is maar net ‘n geloof
ek tel ‘n klippie op en gooi dit in die see
tel tot tien, wag nog…
ek staan op die drumpel
van gemoedstoestande
ervarings in lewensgroei
terwyl besluite voorregte kry
in omstandighede van vatbaarheid
kennisse beweeg oor ons paaie
geleidelik word hul deel van jou lewe
terwyl jy sekeres toegang gee
in jou spasie en ander nie
weet jy verseker wie en wie nie
die kuns om mense te lees
kom nie uit jouself
maar…
–
sy, hy en hulle was
nou is hulle nie meer
mooi die herinneringe
sag die liefde van
vriendskap
wat nou
net
stadig
vervaag
in die sleur
van elke
nuwe
dag
–
©Teárlach
Ek het vandag vir jou gebid en vir God gevra om elke oggend vir jou die mooiste
sonskyndag te gee om jou op te beur
met die mooiste blomme en vlinders wat jou dag inkleur.
Ek het vandag vir jou gebid en vir God gevra om vir jou die kleurvolste reënboog…
