Sterrekyk

Jare gelede het jy beloof jy gaan my eendag weer kom haal

jy sou inry op ʼn groot wit perd met sieraad, fleur en ʼn glinster saal

ons sou dans deur die sterreryk, duik oor golwe van silwer en goud

met die Suiderkruis die hemel uitmeet en die geheim van die heelal ontleed

jy, die supernova wat ʼn konstelasie kan verlig; oranje en pers, yster en uraan

ʼn sterrestelsel in jou hand—die kosmiese kunstenaar

jou kaleidoskoop van kleur sal aan ons liefde vlerke gee

en saam met die nagtegaal sal ons stemme in die uitspansel verdwaal

na orion sal ons swem, op sy gordel sit en staar

vir Jupiter aanpor terwyl hy deur die sonnestelsel maal

die maan sal vir ons oogknip, jy sal hom terg tot trane uit sy kraters vloei

en sy wange sal bloos as my lippe hom troos

maar daardie jaar toe jy beloof het om my eendag te kom haal

kon ek nie droom vir ons sterrekyk gaan jy met jou lewe moet betaal

soos die krag van ʼn komeet; die slag was woes en wreed!

ʼn hemelse ontploffing; die kunswerk wat my siel wegvreet…

die glorie van die sterke jagter word ʼn geveg tot die dood

die swaard nog styf aan hand, die haas met min verstand

gebore net nog ʼn siel wat skitterend verskiet

net nog een ster wat verdwyn het in die kosmos se niet

ek onthou nog toe jy gesê het jy gaan my eendag weer kom haal

die melkweg loop al oor van al die beloftes reeds verval

jou gedagte strek al verder—amper anderkant die son

en ek weet; nimmer-nooit-nie meer gaan jy terug na my toe kom

al sprankel wat nou oorbly in die donker van my nag

is ʼn statige wit perd met ʼn leë silwer saal.

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag