Uitroep na genade

Aan die einde van ʼn ruwe dag
sak die son sy kop oor die rante
waar die mooiheid en rooiheid
van die westerkim ope arms wag

dan tuur ek na U oneindig skeppingsprag
wanneer my hart deur U melkweg vaar
en ek sielerus in U liefdes woorde vind
my brose lewe in U sagte hand se grote mag

Vader, Seun en Heil’ge Gees
ek dra my hart na U voete
my verwoeste bestaan verbrokkel
staan ek in ʼn eensame biddende vrees

Laat my hart U vind vandag
Laat my knus in U arms wag