
Winterreën
Winterreën
Ek staan alleen
en skielik is dit aand;
so het die winter my
met ‘n blanko blad gelaat,
waar sy haar nat asem
in grou slierte
oor die bergpieke vee.
Ysig doen sy haar sustersdans;
deur takke van die Soetdoring
wat gedienstig en nederig
(asof in stil aanbidding)
voor haar aanslag buig.
© Anzé Bezuidenhout
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.