ALLETTA BOONZAAIER HFSTK 11

Na n redelike stil week is ek Saterdag oggend vyf uur op en aan die gang. Na n vinnige stort is ek in die Land-Rover om Cindy en ma Aletta te gaan oplaai vir ons naweek op Jakkalsfontein. Pa Piet en ma Annetjie gaan op hulle eie en Cindy se ouers ook.

Die dames is albei gereed toe ek hulle oplaai en spoedig vreet die Land-Rover die kilometers op Jansenville toe. Cindy sit oudergewoonte met haar hand op my been en ek moet ek erken dat sy in die rooi wintersrompie met n rooi wintersbloes n pragprentjie vorm wat my hart laat spring.

Ek loer n paar keer in die tru spieëltjie en sien dat ma Aletta ingedagte by die venster uitstaar na die verby snellende landskap.

“En as ma so ingedagte is”, vra ek naderhand.

Haar oë vang myne in die spieël: “Melt ek dink sommer. Dit is die eerste keer dat ek in baie jare op Jakkalsfontein gaan kom en ek moet erken ek is aan die een kant bang maar aan die anderkant sien ek uit daarna om die ou plaas waar ek groot geword het weer te sien”.

Aletta bly n paar oomblikke stil en in die spieël sien ek dat sy n sakdoek uit haar handsak haal en n traan of twee wegpink, ek dink daar gaan nou baie herinneringe deur haar gedagtes maar ek vra nie uit nie.

Toe ons voor die huis op Jakkalsfontein stop staan die hele familie ons en inwag. Colleen het skoon n gedaanteverwisseling ondergaan in n netjiese broekpak en ek kan nie glo dat die Gert dieselfde man is wat verlede keer so n buffel was nie.

Ons word hartlik deur die hele familie verwekom en word ons dadelik ingenooi vir koffie: “Mense julle is net betyds vir oggend koffie. Kom in en ons gaan sommer daar in die kombuis sit”, nooi Gert ons in.

Ma Aletta stap saam met ons kombuis toe en is Gert se woorde aan haar: “Aletta hoe voel dit om weer op Jakkalsfontein te wees”.

Ma Aletta is baie bewoë kom ek agter toe sy antwoord: “Gert ek het nie in my wildste drome dit kon dink dat ek ooit weer die voorreg sal hê om op Jakkalsfontein te kom nie. Ek is so bly dat ons weer versoen geraak het”.

“Ons het jou n groot onreg aangedoen sus maar ek is net so bly dat na al hierdie jare my vergewe het vir hierdie onreg wat jy aangedoen is”.

Gert staan op, neem ma Aletta se hand in syne en hy trek haar op om haar styf teen hom vas te druk. Trane wel in albei se oë op en dan gaan sit hulle weer woordeloos terwyl Colleen die koffie ingooi.

Ons drink ons koffie en Gert is die een wat opmerk: “Ek is bly julle is vroeg hier, voor die ander gaste vir die naweek kom, want daar is n saak wat ek met Aletta en Melt moet bespreek. As ons klaar koffie gedrink het wil ek dat julle saam met my studeerkamer toe gaan dat ons die saak kan bespreek”.

Ek en ma Aletta kyk vir mekaar en ons kan die nuuskierigheid in mekaar se oë lees. Ons drink haastig ons koffie klaar waarna ons studeerkamer toe gaan.

Dit is n netjiese studeerkamer met n lessenaar waarop n rekenaar met al sy bybehore staan. Teen die mure pryk pragfotos van kampioen bokke en skape asook n lugfoto van Jakkalsfontein, duidelik Gert se trots.

Nadat ons gaan sit het kyk hy ons indringend aan: “Ek is baie bly dat die ander nog nie hier is nie want ek wil eers n vraag vra”, spreek Gert ons aan.

Na n oomblikkie se stilte kyk hy vir ma Aletta: “Aletta sal jy graag vir Lukas du Toit na al hierdie jare weer wil sien?”.

Ma Aletta word wit en na n paar oomblikke se stilte antwoord sy: “Gert ja, ek dink so maar dit is nie moontlik nie, hy is mos in Amerika”.

Gert kyk vir my: “Melt dieselfde vraag vir jou, sal jy graag jou biologiese pa wil ontmoet?”.

Ek voel ek word lam want ek kry die gevoel dat hierdie man hierdie vrae met n doel vra maar antwoord dan: “Ek glo so ek sal graag my biologiese pa wil sien”.

Gert kry so ligte glimlaggie om die mondhoeke: “Ek het, nadat ek vrede gemaak het met jou Aletta, besluit dit is nie genoeg nie. Ek skuld Lukas du Toit namens ons oorlede ouers en myself ook n verskoning”.

Gert bly n oomblikkie stil en gaan dan aan: “Ek het op internet na hom begin soek en hom opgespoor. Ek het hom n e pos gestuur en my, en my oorlede ouers se verskoning aangebied. Tot my verbasing het hy my geantwoord en het hy my vertel dat sy Amerikaanse vrou onlangs oorlede is en dat hy oppad terug is Suid-Afrika toe om n professoraat wat hy hier aan die plaaslike universiteit aangebied is op te neem”.

Gert bly weer n oomblikkie stil en dan los hy die werklike bom: “Hy was gister hier by my op die plaas en het hy my vertel dat sy twee kinders wat hy by die Amerikaanse vrou gehad het nou op hulle eie is en dat hy gevoel het dat hy wil terugkom Suid-Afrika toe. Hy het dadelik na jou verneem Aletta en ook na jou Melt. Lukas du Toit sal julle graag wil ontmoet en met julle toestemming kan ek hom nou skakel en hy is vandag hier”.

Gert kyk vir Aletta maar ek kan sien sy is aangenaam verras. Sy knik net haar kop en dan kyk Gert vir my. “Dit is reg so Gert, as dit reg is met my ma”, antwoord ek.

Aletta praat vir die eerste keer terwyl sy vir my kyk: “Ek moet erken ek het Lukas nog nooit vergeet nie en ek dink ek is nog lief vir hom, ten spyte van alles. Dit is reg Gert laat hom kom. Ek wil net graag ons ouers se grafte besoek voordat hy en die ander kom”.

Ma Aletta staan op en kyk vir my: “Melt sal jy saam met my begraafplaas toe stap, ek wil jou graag saam my my daar hê”.

Ek staan ook op en stap ons almal saam kombuis toe. Gert bly in die kombuis staan en wys vir die ander om te bly toe ek en ma Aletta by die agterdeur uitstap.

Ons stap in stilte by die stoor verby tot by die klein kerkhoffie wat netjies omhein is. Die kerkhof is pragtig versorg en die hekkie kraak nie eers toe ek die hek oopstoot en opsy staan dat ma Aletta kan instap nie.

Eers stap sy na haar ouma en oupa se grafte toe en bly daar n oomblikkie stilstaan en vertel my: “Melt hier rus jou oupa en ouma”.

Toe gaan sit sy op die marmerblad op haar ouers, my ouma en oupa se grafte, terwyl sy die gruis op die graf liggies met haar vingers streel.

Ek kan sien sy is baie emosioneel en swyg eerbiedig toe sy haar kop teen die grafsteen laat rus.

Ma Aletta gaan aan die huil en gelukkig het ek n sakdoek by my wat ek haar kan aanbied en sy dankbaar aanvaar om die trane af te vee.

“Pappa, Mamma julle dogter het huis toe gekom, al het julle my nooit vergewe nie. Ek vergewe julle en mag julle in vrede rus”, kom dit snikkend oor haar lippe.

Sy sit n hele rukkie so en dan steek sy haar hand uit na my toe om haar op te trek. Ek trek haar op en dan druk sy my styf teen haar vas: “Melt dinge kon so anders gewees het as hulle my vergewe en bygestaan het toe ek swanger was maar ek gaan hulle nie verwyt nie. Ek vergewe hulle vir dit wat hulle my aangedoen het en mag hulle in vrede rus. Kom ons gaan huis toe, ek het hulle kom groet”.

Ons stap stadig huis toe en toe ons by die huis kom vra niemand vrae nie, ek glo Gert het hulle vertel waarheen ons is maar spreek hy Aletta aan: “Aletta, Lukas sal nou nou nou hier wees. Ek het hom oorgenooi en hom gesê hy is baie welkom”.

Gert het net klaar gepraat toe daar twee voertuie voor die voordeur stop. Cindy se ouers en my ouers het gekom en is dit die gewone algemene groetery en geselsery. Colleen jaag ons almal sitkamer toe terwyl sy vir ons tee maak om die dors te les.

Dit is die eerste keer wat ek in die sitkamer kom en die eerste wat my oog vang is die familiefotos wat teen die een muur hang. Saam met ma Aletta staan ek lank na die fotos en kyk voordat ons gaan sit. Ek loer terluiks na ma Aletta en dit is of daar n effense opgewondenheid in haar is, seker omdat sy Lukas weer gaan sien en nie die tyd kan afwag nie.

Dit slaan my tussen die oë toe ek dit besef, sy het Lukas du Toit nog net so lief soos altyd.

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag