Apaté

Naglied van Anima en Animus in G majeur
die lied het so ontsettend stil geword
my ore ewig, suisend, skreeuend gespits
vir die verlore woorde en akkoorde
in die diep sielvolle stiltes van jou oë
jy sê, ek sê, woorde verwond, verwerp
doen afstand skep afstand bring misverstand
landskappe word kontinente word planete
reis tussen Sombraro en Aarde
reduseer gevoelens tot ‘n Pluto
(alles wat was, sal weer wees…..)
tegnologie tot mitologie….selfoon se luitoon
verewig in oertyd! die roep van die naguil
het soms onverwags en heel ongewoon
die lewensrol met Morpheus omgeruil
diep versteek, weggekruip in haar hart
vervleg waar die takke van die laggende Metis
die verlepte vyeblaar van bittersmart
opdra staan dit onherroeplik en gewis
haar Muses vol swanger in dromerige hoop
van twee Griekse gode, Nike en Nemisus
wat hul kinders Thallo, Auxo, Carpo, Flacco doop
In barensnood, voel sy hoe sy weer kind is
kelk haar palms, vingers omsoom sy Eros
verwonderd voel sy hoe hy altyd ewig groei
juig en sing sy in haar hart van sy Zelos
bly, want hierdie naguil word nooit vermoei
sy rollende nagroep lirieke dans om en om
in kleur en digkuns ‘n gewyde liefdeslied
dan wel die groter wordende Poseidon
die skepping word weer intens gebied
my lewe se klein Kleio luister na jou oë
sien hoe jou woorde met spot en hoon
beelde bou van nuutbeplande oorloë
waarmee jy jou weer uit my lewe sal verskoon
(Apate – Misleiding; Morpheus – god van drome / slaap; Metis – wysheid; Nike – oorwinning;
Nemesis – wraak; Thallo – lente; Auxo – somer; Carpo – herfs; Flacco – winter; Eros – liefde, Zelos –
ywer; Poseidon – see en water; Kleio – geskiedskrywing Horai, seisoene)
(Nike en Nemisus is verpersoonliking(s) in die Griekse Mitologie. In die geval dus die
verteenwoordiging van ‘n soort “god”.) (Sombraro (galaxy) is M104 In Messier se katalogus, wat
sowat 28 miljoen ligjare van die aarde is.)