~ Dal Josafat ~

‘n grotesk gepleisterde muur grens tussen
gebreide boorde en krultoon krommings
van ‘n lila berg – ‘n nimmereindigend stryd
wat inspanning verg (sou ek reken)

my taal fladder soos laatherfs deur
kaal gestroopte eike, versteende lawa
blinker oor die vallei – ewig roerend die
alfabet binne my (so voorspelbaar)

nikotien deurdrenk leun ek deur Afrikana luike,
bedag om nie teen historia te skaaf – die nerwe
van my voorgeslag lê immers in hierdie dal begraaf

verskoon die versapte asem en middernagblou
wat aan my lende gom – voor hierdie monument
kniel ek klein, stom (maar dorstig, O so dorstig)

eer my wankel treë, hier waar Totius woorde
uit eekhoring holtes kon grou – so ook my soeke
as uitgeworpene ‘ die afrikaner vrou ‘

ek slaan my oë op na die berge wyl Dawid
(Ou testamenties) ontbyt nuttig saam met my –
die tien gebooie het my voorgeslag hier (gebeitel
teen ‘n berg se voorkop) in Afrikaans gekry.

© Almarie Truter

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag