Die waarheid oor Kersvader.

Die waarheid oor Kersvader.

Lien sit in die tuin en bewonder die mooi blomme. Tjirpend kom sit die mooiste voëltjie op die katjiepieringboom se takke. Uit die hoek van haar oog, sien Lien hoe hy vrolik van die een tak na die ander wip. Onwillekeurig wonder Lien hoekom die hele familie nou weer na hulle moet kom as dit Kersfees is. Haar gedagtes gaan na Paasfees waar sy ook so gewonder het of die paashaas werklik bestaan.

“En as jy nou so met jouself sit en praat?” ruk mamma se stem my uit my droomwêreld.

Lien kyk vinnig op. Sy het nie besef dat mamma op die stoep staan en na haar staar nie.

“Ek … ek het sommer aan … aan Paasfees gedink en hoe verskillend mense spesiale geleenthede vier,” antwoord sy vinnig. “Dink jy nou daaraan?”

“Moenie te lank in die sonnetjie sit nie, jy sal vinnig sonbrand opdoen,” waarsku mamma voor sy in die huis verdwyn.

Lien kyk na die suikerbekkie wat vrolik rondspring op die groen takke, sy lang, skerp bekkie in die wit blomme ingedruk. Ek wonder of Kersvader werklik bestaan? Sy skud haar skouertjies asof sy die gedagte van haar wil afskud. Sy kyk vir oulaas na die suikerbekkie voor sy opstaan.

Terwyl Lien terugloop na die huis, besef sy dat sy nie haar kop hoef te breek oor die kwessie of Kersvader werklik bestaan nie.

Ek gaan hierdie vakansie met oop arms aangryp en die wonderlike tyd van Kersfees saam met die familie geniet. Ek wil die tyd geniet en nie onnodig tob oor die kwessie of Kersvader werklik bestaan nie!

Lien stap die koel, groot woonvertrek binne en sien mamma is al besig om kersversierings op te hang terwyl die klanke van kersmusiek die vertrek vul. Met ʼn breë glimlag begin sy mamma help.

“Mamma, glo mamma dat Kersvader werklik bestaan?” Vir ʼn oomblik huiwer mamma en antwoord: “Natuurlik Lien! Wat se vraag is dit nou?”

“Dankie, ek wou net hoor of mamma glo?”

Lien staan op, “Ek gaan nou slaap, môre kom almal en dan wil ek lekker speel.”

“Nag Lien.”

In haar kamer maak sy gou gereed om in die bed te kruip, maar deurentyd dink sy aan Kersvader en die naderende familie wat kom kuier.

Lien rol paar keer om en om voor sy aan die slaap raak. Sy het skaars begin slaap, toe begin sy droom.

Lien is in die pragtigste wêreld vol spierwit sneeu. Helder ligte brand oral en in die middel staan daar die pragtigste boom vol met gekleurde, glinsterende kersliggies. Ek staan en bewonder nog die boom met groot oë, toe hoor ek: “Lien, jy moet nie bang wees nie. Jy kan glo … Die Kersvader storie pla jou baie, maar die gees van Kersfees is werklik, en leef in elkeen se hart wat die betekenis van Kersfees begryp!”

Ek swaai om en sien hoe ʼn figuur naderkom.

NEE!

Dit is dan nie Kersvader nie! Voor my staan ʼn ou man met die vriendelikste glimlag op sy gesig.
“Nee, ek is nie Kersvader nie, Lien,” sê die man vir my. Ek is die een wat vir jou kom vertel van die gees van Kersfees.”

“Maar … mmaaar … waar is Kersvader?”

ʼn Sagte lag vul die koue lug rondom ons. “Kindjie, moet nie jou kop breek nie. Ek kom herinner jou dat die ware betekenis Kersfees oor veel meer gaan.”

Lien draai om en skrik wakker. Sy spring op en hardloop na haar kamervenster.

Snaaks, ek was vas oortuig dat dit buite sneeu!

Die volgende oggend skrik Lien wakker as mamma vrolik in die gang roep: “Opstaan, opstaan, dit is ʼn heerlike dag!”

Lien spring haastig uit die bed om klaar te maak vir die dag. Sy huppel na die kombuis waar mamma besig is om koffie te maak. “Mamma! Ek kan nie wag vir die familie om te kom nie!” roep sy opgewonde uit.

Mamma glimlag stil en sê: “Ek ook my kind, ek kan ook nie meer wag nie.”

“Ons mag nooit vergeet dat Kersfees nie net daar is vir geskenke uitdeel nie, hierdie is die tyd van die jaar om saam familie en geliefdes om in die vreugde te deel.”

Ek skud my kop op en af, stem saam met mamma.

Die res van die oggend is ons besig met die voorbereiding om klaar te maak. Pappa en ouboet dra die tafels en stoele in die tuin uit. Ek en mamma gooi vrolike tafeldoeke oor en hang versierings en liggies in die bome.

Net na die middag arriveer almal en daar heers die geselligste atmosfeer. Daar word oor en weer gegroet en kort kort hoor jy: “Sjoe maar die kinders het mooi groot geword!”

Die grootmense sit en gesels al te lekker en ons klomp kinders speel heerlik. Ek kyk op na my rooikop tweeling-nefies. Hulle is nog net so irriterend soos ek hulle onthou het! Pieter staan voor my: “Jy glo tog nie meer aan Kersvader nie, of hoe sê ek?” Kosie staan en skud soos hy lag.

Hartseer wonder ek of ek net dom is? Hoekom voel ek dan so dom?

Hierdie twee maak my gek!

Mamma roep met vrolike stem: “Kom kinders, kom almal. Ons gaan nou kersliedere sing voor Kersvader sy draai kom maak!”

Ek kyk na Pieter en Kosie en steek my tong uit. “Wel, ek is baie opgewonde oor Kersvader!”
ʼn Feestelike atmosfeer heers en die res van die aand verloop gesellig. Groot en klein lag en gesels en geniet mekaar se geselskap.

Later sit ons almal in die sitkamer waar die liggies in die boom skitter. Die geur van die heerlikste kerskos vul die lug. Mens kan sommer ouma en mamma se handewerk ruik.

Skielik hoor Lien ʼn vreemde geluid buite. Klokkies? Dit is mos klokkies wat so klink. Die kinders spring op en hardloop na die venster. Dan sien Lien hom staan … Kersvader! Lien het nog gewonder of hy bestaan of nie, maar daar staan hy nou met ʼn groot sak vol van geskenke. Sy kyk na die tweeling wat verstard staan en kyk. Sy kyk uit en waai vir hom, verbeel haar dat hy vir haar knipoog as hy sy vinger op sy lippe sit om te wys sy moet stil bly.

Hulle staar so na die plek waar hy gestaan het dat hulle nie merk hy glip stilletjies deur die oop voordeur om die geskenke neer te sit nie.

Toe almal omdraai is Kersvader reeds weg. “Hoe het dit gebeur? Hoe het die geskenke onder die boom beland?” Lien glimlag, sy ken die antwoord. Sy weet dat dit die spesiale oomblik is waar die gees van Kersfees teenwoordig is.

Lien sit en kyk hoe almal hulle geskenke oopmaak en sy sien hoe almal mekaar omhels en glimlag. Sy glimlag en besef dat die ware betekenis van Kersfees is: om tyd saam te spandeer.
Die grootmense sit en gesels en Lien besluit om te gaan inkruip. Sy lê en rol rond en besef sy is dors.

Die huis is nou stil, al die kinders slaap en dit is net mamma en pappa wat nog sit en gesels. Sy loop saggies nader en hoor haar pa se stem: “Dat die kinders nog glo daar is regtig ʼn Kersvader is eintlik oulik. Hulle moet tog weet dit is ons buurman, Dawie wat die pak aangetrek het en sy maag opgestop het om hulle geskenke te kom afgee?” Mamma lag saggies, “Ai my man, laat hulle maar so onskuldig bly glo …”

Ek snak na my asem! NEE!

Lien voel ʼn klomp gevoelens in haar opborrel. So, dit is dan die waarheid? Sy vries in haar spore. Aan die een kant dink sy dat dit goed is sy weet nou die waarheid, maar aan die ander kan is sy so kwaad dat mamma en pappa vir haar ʼn rat voor die oë gedraai het!

Lien stap na haar ouers en sien hoe skrik hulle om haar te sien. “Lien, slaap jy nie al nie?” vra mamma met ʼn skuldige gesig.

Lien vra. “Pa, is dit waar?”

“Hmm … hmmm … wat? Is wat waar?”

“Pa, is dit oom Dawie wat net Kersvaderpak aangetrek het?”

Haar pa kyk haar aan, antwoord sag, “Ja, dit is so, my kind. Ons wou hê julle moet bly glo dat Kersvader bestaan.”

Dit is die grootste klug!

Lien staan vir ʼn tyd doodstil om haar pa se woorde in te neem. Sy besef dat hulle nie kwaad bedoel het nie, en sy is bly dat hulle nou vir haar die waarheid vertel.

Lien glimlag, “Pappa, ek verstaan. Dankie dat julle die wonder van Kersfees vir ons wou lewendig hou. Ek is so lief vir Kersfees!”

Haar ouers glimlag en kyk na mekaar, en Lien besef maar te goed, al was dit groot skok vir haar, dat hulle goed bedoel het.

Lien glimlag, sy is bly dat sy die wonder van Kersfees kan beleef.

©MarleneErasmus
(1486 woorde)