Gekneusde siel
Gekneusde siel
Ek wonder oor daardie dae –
hoe jy die son wou pluk
uit die stil wingerd van sterflikheid
– hoe jy dié gesig in jou jas wou bêre,
mosbegroeide oë in skrefies geplooi –
Waansin stap met ʼn wandelstok
those who find they’re touched by madness*
in verafgeleë plekke
sit down next to me…*
Maar lig vlegriem tóg deur gekneusde siel,
jy skuif ʼn werkbank nader en klim daarop
om by ʼn venster uit te kyk:
wolke lek die lug wit –
op ʼn dik potloodstreep
sit ʼn gietswartkraai en skree.
Jy het ʼn lang skaduwee gewroeg
those who feel the breath of sadness *
stroomop gebeur
sit down next to me…*
Eendag sal jy netjies verpak
in God se posbus arriveer,
vir nou wonder ek en dink terug
máár vertoef nooit lank nie.
© Ernst Fernando dos Santos
17 Nov. 16
•Kursief en met erkenning aan James se ‘Sit Down’.
6 Kommentare
-
-
neels
ek stem saam met Anze puik gedoen
-
Inkmoderator
Ernst, ek twyfel ten sterkste dat hierdie vers in enige krit kategorie hoort. Dit is 'n ongelooflike sterk vers wat met die leser spreek. Ek kan hierop geen kritiek lewer nie en kan net baie geluk sê met 'n wonderlike plasing. Dit was 'n aangename plesier om dit te lees. Groetnis IM
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Saluut op hierdie groot werk... absoluut PUIK gepen