maat

 

op die ritme

van tortelduif se musiek

bons my hart dankbaar

oor sonstrale wat

op my gesig

sprei

 

kransduif se brom

maak my soms ru wakker

uit drome van lang nag

kyk my verbaas aan

as ek haar

jaag

 

brakkenjan vroetel

vroeg ongemaklik soek

aandag, vertroeteling

hy weet daar is stap

wat wag op die

geduldige

 

hoe meet ek

die maat waarmee

seēn oor my reën

hoe bewys ek

sigbaar my

dank

 

soos golwe beweeg

telkens op strand uitbreek

weer gebore word om

net weer te breek

weg te sink in

vergetelheid

 

© Tearlach.