1942 Morsekode ongehoor

As ek ‘n soetstil môre was
en ligvoetig aan die hemel pik
eufories staar na die son
en myself verblind,
vlerke gesprei vir die vlug
hou my blind sodat ek kan sien

en ek dra my vel
soos ‘n ou karos
vaal deurgeskaaf ontbloot vir die elemente,
soos stof wil ek verdwyn
wegbreek in ‘n wolkgordyn

een-nege-vier-twee
een-nege-vier-twee
morsekode ongehoor

die kinders praat kubertaal-
ons is almal sonskyn,
dagdroom dose.

©Morné du Preez