IN AMETIS
“Ametis” het jy gesê
toe rinkel klank
soos klippieklokkies
deur my lyf
en kleur my wêreld pers en violet
en op daardie oomblik
breek die dag se grou
en word ‘n vonkeluur
vol lank gelede se onthou.
*
Pa leun teen die deurkosyn
in sy hand, ‘n bruin kardoes.
Ek laat die steentjies tuimel
in ‘n hopie op my bed
en stryk dit met my palm plat.
Die jaspis, wat so dieprooi roes
maak amber vuur in die agaat
die tieroog lê – vol strepies –
neffens rooskwartspienk
en smeulendbruin granaat
maansteen wit langs groen smarag
maar ek was só bewus
dat lig skakeer en sluimer
in die hart van ametis.
*
“Ametis” het jy gesê
toe rinkel klank
soos klippieklokkies deur my lyf
en breek die dag
in pers en violet
vir ‘n wyle’t ek weer kind geraak.
En verstom het ek bly wonder
hoedat die klank en kleur van klip
. . . ‘n vrou soos ek
so bróós kan laat.
© C. Shaw
7 April 2016
Viooltjie
Ek skryf grotendeels gedigte vir ontspanning. Ek skryf graag oor die natuur, mense en hul stories en plekke wat ek besoek het. Ek doen dikwels 'n bietjie navorsing oor 'n onderwerp voor ek skryf, want ek geniet dit om te leer. Ek hoop altyd om darem 'n emosie of twee wakker te maak met dit wat te sê het, en dat julle lekker saam sal lees :-)
3 Kommentare
-
Koekekranka
Uitmuntend met uithaler slotreëls!
-
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die Oktober projek
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
neels
Pragtig Carma jy bly maar een van die bestes