Die spore op jou wang
be-aard, diep gekeepte lyne
van pyn en onthou
wit gekalkte spore – verbrand
merkbaar om hemelblou.
gisters af geëts versonke poele
deur donker emosies verwond
het hartseer hom tuis gemaak
vervalle gelaat van smart
met jare se verweer ongekend
nagte alleen se huil
eensaam afgewend
kykers soekend na môre se niks
blink vaal jou blik
tastend, soekend op grys grou
spart’lend tussen traan en slik
Cornien
Om te skryf is my passie, vir 'n wyle ontvlug ek die gejaag. Kry ek 'n oomblik om te voel, te sien en weer te gee, skepping, harts taal - beleef ek die inner siel van my medemens.
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.