Ma

haar hande dese dae twee bewertjies –
klein woelig en niestandhoudend

haar lyf ‘n koepel
kromgetrek deur onbeantwoorde vrae
geklee in son en see en laatsomer dae

lippe sonder bewussyn aan’t bid
geoefende prewel sonder rym
genade vir haar kroos, haar nageslag
vir nagte sonder skete en pyn

met geleende oë kyk sy smorens die horison plat
om ‘n dag vol vars genade by haar Skepper te vra
met dank en jubeling
wat sy bakhand na Sy troonkamer dra

liefde geïnkorporeer
fyn splintering van ‘n edelsteen
‘n moeder, my ma.

© Almarie Truter

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag