’n Storie uit Donkerbos
In Donkerbos, so omstreeks middernag
(geklee in ’n tutu van wit satyn)
het ’n feekind met ’n vrolike lag
in ’n ou kalander se mik verskyn.
Die maan het sy in haar palms gehou
en met kale voet, op haar toontjies fraai
(onder ’n hemel wat indigoblou)
gewals, ballet en om-en-om gedraai –
so al met die voetpad se kronkeling
verby gras en bos en ’n boom se stam
(omring deur sterre in ’n silwer kring)
tot net voor dit rooi in die ooste vlam.
Maar douvoordag het sy weer weggeraak,
want ’n nágfee moet teen die son bly waak.
© Carma Shaw
25 September 2018
9:14
Viooltjie
Ek skryf grotendeels gedigte vir ontspanning. Ek skryf graag oor die natuur, mense en hul stories en plekke wat ek besoek het. Ek doen dikwels 'n bietjie navorsing oor 'n onderwerp voor ek skryf, want ek geniet dit om te leer. Ek hoop altyd om darem 'n emosie of twee wakker te maak met dit wat te sê het, en dat julle lekker saam sal lees :-)
4 Kommentare
-
-
Viooltjie
Dankie, Anze. Ek probeer om hierdie plasing te verwyder want ek het vergeet om my kategorie aan te teken. Ek het nou al drie keer op die verwyder skakel gedruk
-
-
Ano
Ek sweer sy was gisteraand ook hier! Die maan was soooo mooi <3
-
Viooltjie
Baie dankie vir die saamlees en kommentaar, Ano 😊
-
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die September 2018 - Spyse vir die siel projek