Stil ongehoorde fees

Ek dwaal soos ‘n herfsblaar
dwaal na warmte
my hart begin bewe
hier waar ek sit op ‘n bank en staar

Die lewe is soos ‘n glasbleek stroom
mens sien so veel
want alles bly nie net ‘n fees in geheel
dis ‘n stil ongehoorde droom

Dit is in die stil
die stil en verregaande lig
die stomheid in die lug
wat my wil laat gil

Skuil ek in die skadu’s waar die son my nie kan vang
waar die maanlig sag kan streel oor my wang