wys

–
tussen fynbos en duine
verdwaal my siel soms baie erg
verstaan ek nie altyd waarheen
my lewenspad my neem nie
–
tussen droë sand en blomme
verwaaide gedagtes van weleer
verval ek soms in die verlede
en oordeel ek opnuut
–
tussen wysheid en verdwaas wees
lê daar ‘n ewigheid van onvergenoegdheid
om die pad te herken wat na Hom lei
dit is die fynbos van my lewe
–
©Teãrlach