Die spoke van duister
Die spoke van duister
ek dwaal vanaand oor vlaktes van wanbegrip
tussen die korreltjies van verwarring
hier waar die maan se skynsel
oor my vallei van troebelwater dans
onbeantwoorde vrae weergalm soos eggo’s
bons tussen die hange van my siel
en gaan rus dan soos onheilskadu’s
in my hart se blatante onsekerheid
iewers in die skryende stilte van die nag
moet Venus tog haar verskyning maak
om die pikswart van vrees net effens te verlig
en die spoke van duister tot rus te dwing
©Drienie Joubert Kelly
1 Kommentaar
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die Maart 2023 OOP projek