Enkel drenkeling
Winde en storms
het ‘n verbleikte seil
laag, halfmas laat hang
wyl trane van gisters –
versteen op ’n wang
Op soutsproei wieke
van die winterswind
sweef ’n seemeeupaar
as hul koggel eggo –
drome verder verslind
Al dobberend die drenkeling
nader mistige horison
op selfgemaakte skuit
sinkend skommel en skud –
die silhoeët van enkeling
Evelyn van der Merwe
Ek skryf om leeg te word van wêreldse struikelblokke en voller te word met die talent wat my Skepper aan my toevertrou het. So glo ek dat mens tree vir tree en woord vir woord eendag weer oorwinning sal behaal.
3 Kommentare
-
Anze
jou woorde wek n eensaamheid binne mens.. pragtig gepen
-
Evelyn van der Merwe
Dankie Anze en Neels vir jul wandeling deur my blad.
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
neels
Laat mens verlang na mense wat jy nie ken nie