Gelukskoot

Nog altyd kon hy wegkom

met breinverblindery;

valse kundigheid

van jarelange 

swoeg en steel verkry

met hier en daar ‘n uhm en ah

en ‘n goed geplaasde knik

selfvoldaan na gelang 

van sy gehoor se aansien geskik

 

Tot die dag toe iemand

nog ‘n laaste vragie vra

en die sweet van onkunde

oor sy ganse lyf uitslaan

maar dan, sien hy 

reg voor hom staan

die geluksgodin

weer is hy gered

want daardie dag het sy

net swape saamgebring…