Hopelik is dit nie die tandmuis nie!

(Woordtelling : 898)

Help, daar is ʼn muis in my huis. Snags hoor ek hoe baljaar hy op die plafon en soms kan ek hoor hoe knibbel en kou hy aan … wat? Wat vreet die ding dat dit soos saag geluide in die stilte van die nag klink? En hoekom is die ding die hele tyd honger?

Dit help ook nie om ʼn muisvalletjie te stel nie, want die kêreltjie is alte slim. Hy trek sy neus op vir die kaas en hou nie van brood met konfyt nie. Dalk blaas die Checkers-brood ook sy derms op. Miskien moet ek vir hom ʼn blokkie hout in daai valletjie vasknyp want dit smaak my mos dat hy lief is vir saagsels.

Dalk is hy besig om sy nes uit te voer. Dalk is hy eintlik ʼn sy en het sy nou dringend behoefte om alles netjies reg te kry in die dae voor geboorte. Oh hemeltjie tog, help net asb. Wat moet ek maak om hierdie diertjie die hasepad te laat kies sonder om hom seer te maak?

Al hou ek van die natuur, is dit dalk nie so ʼn goeie idee om hierdie warmbloedige plat rot-Ferarri met sy lang voortande te welkom te laat voel nie. Gʼn mens watter drade hy dalk gaan opvreet en dan gaan die kragonderbreking nie Eskom se skuld wees nie. En die gedagte dat daar ʼn harige dingetjie snags deur die huis sluip, sorg dat ek nie ʼn voet uit die bed sit voordat die son nie skyn nie.

Eintlik sluip hy nie te saggies nie, want ek kan hoor hoe daardie voetjies oor die teëlvloer girts. En die lang naeltjies wat effentjies vashaak wanneer hy oor die slaapkamer se mat katrol. Pappie sê die ding is in die badkamer en maak die deur toe, wetende dat daardie klein skelet mos so plat soos ʼn pannekoek kan druk en deur die onmoontlikste plekke kan glip.

Maar kyk, terwyl Mammie maar taamlik bang is vir ʼn spinnekop, laat sy haar nie afsit deur ʼn ou muisie nie. Het ek dan nie kleintyd al ʼn rot met rooi ogies vir ʼn troeteldier gehad nie? Pappie, aan die ander kant, sal verseker homself pens en pootjies OP die bed bevind eerder as om te help om die dingetjie aan te keer.

Ek bars byna in ʼn poging om onder die badkamerkassie in te loer, maar niemand anders in hierdie huis wil dit mos doen nie. Elke hoekie van die badkamer word bekyk maar muis se kind is letterlik nêrens. Al wegkruipplek wat oorbly is die wasgoedmandjie. Yup, daardie mandjie met ʼn week se vuil klere. Die arme muis snak seker na sy asem, maar as jy moet wegkruip, is enige plek waarskynlik ʼn goeie plek.

Eers werk ek ʼn paar scenario’s in my kop uit. As ek die wasgoed op die vloer uitskud en muis is wel op die oomblik in die mandjie, gaan hy kans kry om terug te hardloop na ons slaapkamer en dan is daar ʼn duisend donker gaatjies waar hy kan inglip. Dan gaan ons vannag uit ons soete drome weggeruk word wanneer Pappie met ʼn groot gil opspring. Dalk sal ek in my skrik die paniekknoppie druk, menende dat daar ʼn inbreker in die huis moet wees.

Dat mens nou so bang vir ʼn ou muisie kan wees. Hy kan kwalik meer as twintig gram weeg.

As ek die mandjie in die bad begin uitpak, het ek mos meer beheer, of hoe? Stukkie vir stukkie haal ek die wasgoed uit en gooi dit op die badkamervloer neer. Net om seker te maak moet die bad maar so leeg as moontlik wees. En ja wraggies, daar sit Muis. Doodverskrik en stikkend aan die reuk van ou wasgoed. Maar nou is sy wegkruipplek ook daarmee heen en hy gly-hardloop in die bad rond. Nou is daar nie meer ʼn veilige plek om buite sig te bly nie.

Ek skep hom in ʼn diep emmer op, wetende dat hulle goed kan spring. Sit sommer die deksel ook op vir dubbele versekering. Dit gaan nie help om die dingetjie vir die bure aan te stuur nie, want dalk kom hy net weer terug. Het hy dan nie alreeds ontdek dat hier genoeg kos en wegkruipplek is nie?

Pappie is maar vieserig toe ek vir hom die emmer aangee. Die deksel is behoorlik opgedruk maar dit lyk steeds asof die man gaan flou word. Spierwit in die gesig en baie vies vir die opdrag om die muis VEILIG elders te gaan uitskud, hou hy die emmer ʼn armlengte ver van sy lyf af, so al asof die muis intussen gevrot het.

Op pad winkel toe skud hy eers vir Muis in die veld uit. Immers wil niemand ʼn muis saam met sy vars broodrolletjies koop nie, maak nie saak of hy lewendig of dood is nie, en deesdae gebeur dit skynbaar al hoe meer dat daar ʼn muis in die brood is. So ʼn ekstra stukkie vleis is ongelukkig nie altyd welkom nie.

En so word nog ʼn lewe gered. Klein, groot, dit maak eintlik nie saak nie.

Daar is darem een troos. Vriendin se man het uit pure skrik in die lug opgespring toe hulle onwelkome kuiergas reguit op hom afgepeil het. Met die afkomslag was die muis reg onder hom en kon nie daardie 100kg op sy ou ribbetjies oorleef nie. Effens dood en baie plat.

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag