huppel en druppel

al huppelend beweeg ons teen die strand

nie so vrolik soos sewentig jaar gelede nie

allermins gestoord oor wie sê wat daaroor

nie meer sulke lang treë met elke huppel nie

maar met nog dieselfde vrolike verwagting

 

so beweeg sy en ek met brakkenjan daarby

oor die harde, stywe deel van die see sand

sien ons elke lewendige spoortjie op en onder

die ewig bewegende sand wat ons steeds laat

met ‘n groot begrip van ons wonderlike Skepper

 

indien jy wonder :

ek is druppel,

en sy is  huppel

 

©Teárlach