ñ moréminnelied

Een geelbotteroggend
toerie’ beskonke son
agter berge uit
sy babbelsug opstaan
as ñ blondinestraal

Skryf ek vir jou
ja jou
jy wat immers
soos die son oopvou,
jy die inkproeëer
met haar rariteitige oë
toorletters in ñ madrigaal
geseën met die Skepper
se hande van Bo.