As . . . .
As kind het jy my gevind
en saam het ons gegroei
in ons weë saam gebind
As tiener het jy geneem
wat vreugde moes wees
liefde het hom vervreem
As wese het jy versteen
en my met jou geneem
deur eensaam en alleen
As anker sonder ‘n ketting
had jy geen doel vir lewe
en nutteloos was ons een
As vyand het ons gestoei
teen mekaar in die vlees
en in gees het ons gebloei
As een het ons dit verloor
wat die lewe aan ons leen
en een die ander versmoor
As ek die enigste een was
sonder jou aandeel in my
en ek nie so onseker was
As jy die ander vir my sê
dat ek aan jou moet gee
die lewe aan my toegesê
Maar Hy het saam gestoei
teen ‘n mag van duisternis
soos een het ons gebloei
Hy het gestaan aan my sy
waar ek struikel en wankel
en kon ek my vrees oorwin
Was God nie net ‘n skim
en ek nie aan jou gebind
kon ek lewe se berg klim
Was ek dan ‘n ander mens
en het vrede saam gestap
was geluk nie net ‘n wens
19/04/2016 © C. du Plessis
Amaspoke
Ek wou nog altyd skryf en het uiteindelik laas jaar 'n bundel uitgebring. Ek bedink nie spesifiek 'n skrywe nie, dit kom spontaan en op ingewing van die oomblik. Ek sal enige kommentaar, sleg of goed, aanvaar met ope arms.
5 Kommentare
-
Viooltjie
Casper, dit voel of jy 'n baie diep en seer wond hier oopkrap. Goed gedoen
-
Evelyn van der Merwe
En so kan wense na geluk bewaarheid word as ons hand-aan-hand saam Hom stap en aanvaar dat die pad wat vir ons lank reeds uitgelê is, so bestem is, hoe moeilik ons stoei en struikel. Een van jou bestes. Volpunte.
-
Anze
Hierdie is diep uit die hart gepen... en ons is saam met jou dankbaar dat Hy die pad saam met jou gestap het en steeds stap.. pragtige sielsvolle gedig
-
Arnold
Erkenning is die beste genesing teen alleenheid.
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
neels
Pragtige werk casper