borrels

soos gister
en eer gister
sit hy op sy duin
sweef sy gees hoog
wat sou hy tog waarneem
om hom lê duine rond en droog
êrens onder fynbos lê grysbokkie
rondom skrik fisante vir elke skadu
sy hart klop reëlmatig soos metrumslag
sy gesig verraai byna geen emosie
waaroor sou hy so sit en dink
sy land is soos ‘n moeras
dit kook daar onder
nou en dan spring
daar ‘n borrel
op en plof
neer
dit
is
koud
hier bo
warm
daaronder
borrels
plof

©Teárlach