LAAT MY TOE
Lief, ek wil hoor hoe jou tafe-tefe’s klink –
jou heles, halwes, kwarte en agtstes.
Ek wil dit op vyf swart lyne en wit blad vir jou ink,
en ontdek wat sku-skarrel so in jou gedagtes.
My raaiselmens: jou rustelose bladsye klap
styf toe as ek jou wil lees. Ek wil so graag luister
na die misteriese simfonie onder jou flap
wat jy soms net effe in swart en wit fluister.
Tog primêr in neon kan basuin en harmoniseer,
en in akkoord kan galm – so milddadig.
Laat my toe om dit saam met jou te sinchroniseer
en vir eens jou flikkerfees op te skop – volkleur, baldadig!
© Charlene Jordaan Kotzé (Augustus 2022)
2 Kommentare
-
Charlene Jordaan Kotzé
Baie dankie, ek waardeer die terugvoer. (Ek sou in my lewe nou nie die spelfout opmerk nie - dit wys jou net hoe blind 'n mens vir jou eie foute raak. Ek gaan dit onmiddellik probeer regstel. Dis nogal flagrant, ek skaam my dood!) 'n Mens lees ook soms van jou eie gedigte na 'n paar maande, dan besef jy, rooigesig, iets klink lomp of lank of wat ook al. Of woorde herhaal te veel of die ritme sukkel, ens. So ek is baie dankbaar vir jou eerlike, opbouende kritiek. :) Groetnis, Charlene
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Koos Elsum
Dis pragtig hoe die gedig die dinge van musiek & persoonlikheid sinkroniseer & die komplekse mooiheid uit lig. Dankie In die gedig het jy miskien frase 3 laaste reël “swat” wou skryf as swart? Ek sou ook nie elke tweede reël met ń hoofletter begin nie. Net my opinie