Mengelmoes Kardoes

Die storms is uitgewoed
ek is gelos
met die sand se donker goudstof
wat ‘n aand se ure kom voed

al wat nog aanhou klop
en vra is ‘n
honger wese
in my bloed

wat oor en oor
kom vryf en
druk en skryf in my kop
die e-woorde wat duisel
en tuimel
is ‘n warboel
dade
nog verpak
in ‘n kardoes
vir 50 jaar.

ons, die inrytyd
op ‘n agtersitplek ingeprop
tot eendag
op ‘n reendag
as ‘n hand die deur oopmaak
en sound of music se onbekende lirieke
‘n nuwe wysie word