Poort van die heuningbye – Hoofstuk 7

Poort van die Heuning Bye (7)

Die Perde draf op ‘n egalige pas. Oom Kobus hou die leisels lossies in sy hande terwyl hy sy pyp

stop uit die Magaliesberg tabaksakkie. Hierdie tabaksakkies knip haar Moeder oop en bleik dit en

sy werk dit netjies aan mekaar vir sagte afdroog doeke in die kombuis. Tilda sien die grys in sy

wenkbroue. Sy gaan hom vra waarom hy vir tien jaar verdwyn het uit hulle lewe.

“Oom Kobus mag ek iets vra, waarop ek al jare soek na ‘n antwoord?”

“Vra maar Tilda as ek die antwoord kan gee dan beantwoord ek jou vraag alles hang natuurlik af

van die vraag”

“Waarom het u vir tien jaar verdwyn uit ons lewe en ook uit die lewe van Ouma?”

“Tilda die aand voor my huwelik met jou Tante Martie het sy my haar verloof ring terug gegee nie

omdat sy my nie lief het nie maar omdat sy my te arm gevind het. Sy wou geen sukkel bestaan voer

en ‘n huwelik begin in die woning van haar skoonma nie. As sy my mee gedeel het dat sy niks vir

my voel nie kon ek dit verwerk het maar omdat ek ‘n te arm jong man was het dit my uitmekaar

geskeur. ‘n Oorlog slagveld was in my geopen. Ek was die enigste soldaat vegtende teen die

vyand van verwerping. Ek het die nag agter gelaat en my voor geneem ek sal gaan soek na die lig

waar dit ook al mag wees en het vertrek in ʼn oomblik van verdriet”

“Waarheen het u vertrek?”

“Eers na die Kaap, daar het ek op die hawe gaan werk as arbeider en gehelp met die aflaai van bote.

‘n Skeepsagent het my gevra of ek nie wil gaan vaar na die buiteland nie waarvoor ek dadelik te

vinde was. Hy het al die papiere en paspoort vir my in orde gemaak en na ses maande het ek

vertrek op ‘n Noorse boot na Noorweë as gewone dek werker of soos dit ook genoem word dek

matroos”.

Hy kyk haar aan; “Agter die sitplek is ‘n mandjie met kos haal vir ons iets uit? ek begin nou

hollerig voel op my maag want dit was te vroeg om ontbyt te eet vanoggend”

Tilda draai haar halflyf om en tel die mandjie op haar skoot. Sy maak die deksel oop, die reuk van

vars gebakte vetkoek met konfyt wasem uit die mandjie. Haar Ma moes seker midde nag op

gestaan het om dit te bak sy haal ‘n vetkoek uit en gee dit aan Oom Kobus. Sy pyp het hy dood

gedruk met die voorvinger. Haar gedagtes gaan terug na die eerste nagte na sy tuiskoms, vir ure het

hy met haar Vader gepraat oor sy ideë vir die stuk grond onder langs die rivier waar hulle altyd

gaan piekniek hou het en gaan vis vang het na die groot reëns.

Om langs die rivier te gaan boer was die groot probleem hoe om daar te kom.? die smal voetpad van

af die groot huis op die rand was heel smal en persone moes agter mekaar loop na benede. Die

steilte en afgrond aan die een kant was onheilspellend en dan by die begin van die voetpad was die

groot oorhangende kranse met die zoemende byneste. In die middel van die afdaal is daar die

elmboog, hier kan net twee persone of diere langs mekaar loop. Hoe om diere en groot voorrade

daar te kry? dit was ‘n groot vraag, waarop oom Kobus die antwoorde gevind het tydens sy

omswerwinge.

Die groot opstaande krans vlak by die huis ook “die groot krokodil” genoem omdat die krans van

veraf na ‘n krokodil half lyf springende uit die water lyk. Het oom Kobus deur sy omswerwinge die

oplossing vir die probleem gevind. Uit die Kaap het dik kabeldraad die selfde dikte as vasmeer

tou wat vir die bote gebruik word laat kom . Hy het die kabel om die krans vasgemaak. Twintig

rolle moes hy gebruik vir die doel. Om die punt van die laaste gedeelte het hy ‘n swaar hout dwars

balk vasgemaak en onder in die vallei ‘n groot vierkant gegrawe en die met riviersand en bale kaf

opgevul. Met ysterhake het hy die voorrade na benede laat gly. Om beskadiging te voorkom het

alles geland op die kaf in die put. Die diere moes hy myle ver om neem en met die voetpad vanaf

die sending stasie na onder neem. Hy het die landerye begin skoon maak en die losse klippe uit

gesleep na die oorhangende grotte en steeds ‘n kamer aan gebou. Die grotte was gedeeltelike huis

sonder pleistering maar heel moderne van binne. Paul het gedink dat dit ‘n groot swaeltjie nes is en

elke keer Spoeg broer Kobus weer soos die swaeltjies klontjies klei uit om weer ‘n stukkie nes aan

te bou, en die boerdery het langsaam begin. Hy het vrugte bome, groente, en tabak gekweek as die

inkomste bron.

“Oom Kobus, waar het u gekom aan die idee van die grot huis?”

“Tilda na my kontrak op die skip afgelope was het ek dwarsdeur Europa en Asië, sowel as Suid-

Amerika geswerf meestal op plase gewerk maar in Turkye het ek kennis gemaak met die pikswart

boerbokke en gewoon in een van die beroemde berg grotte wat gebruik word vir generasies as

huise. Dit is in Kappadosiese(Cappadocia,) ‘n landstreek in Turkye tussen Pontius in die Noorde en

Tata in die Weste. In die rots formasie is groot kamers gemaak en is in die omgewing van Urgup.

Die vermoede is dat dit oorspronklik deur kluisenaars gemaak was en die Assiriese handelaars daar

oornag het tydens hulle handel togte dit is vlakby die Eufraat rivier. Tydens my verblyf daar het

ek veel geleer van die omgewing ook bekend as Klein Asië en van grond benutting in bergagtige

omgewing. Ek het besef dat ek hier langs die rivier dieselfde metodes kan toe pas”.

“Oom Kobus waar het u Woer-Woer vandaan gekry?”

“Tilda, daardie verhaal laat ek eendag in my testament na vir jou om te lees” en hy lag uit sy maag

uit. Sy wis dat om te druk vir ‘n verder antwoord van(” die kaalgat voël) sal hy nie beantwoord

nie. Woer-Woer is later aan long ontsteking oorlede. Hy het ‘n behoorlike graf gekry dit laat

haar dink dat daar ´n groot verhaal agter skuil.

Die perde begin nou vinniger draf hulle ruik die stal sệ Oom Kobus. Sy sien om die laaste draai

tussen die groot strook Taaibosse is die huis sigbaar, sy wil huil, die warmte van haar ouerhuis is in

sig. Die liefde vir hierdie stukkie aarde behorende aan hulle familie laat haar binneste warm word.

“Om Kobus waarom wil Vader en Floors gaan veg dit is nie ons oorlog nie”
`
“Omdat iemand vir ons mense moet baklei maar ek gaan nie. My oorlog het ek gevoer van binne en

toe dit afgeloop was na huis gekom. Maar hierdie oorlog wanneer die afgeloop is sal die wonde

jare sweer van geslag tot geslag en sal vir altyd die afrikaner verarmd agter laat.”

“Rhodes het reeds sy pos as Premier verloor en hom onttrek van die Britse Sake. Hy word nou ´n

regte Imperialis”

Oom Kobus trek die leisels styf, “`Hoi, Hoi stop “, die perde kom tot stilstand, Haar ouers kom by

die agter deur uit, sy klim van die wa af en hardloop in hulle wyd oop staande arms in.

Word vervolg.
Bron.
My reis deur Turkye 2004”Op die voetspore van die Eerste Christene”

“