Stilswye, die mes . . .
. . . wat kele afsny
‘n Donker wolk kom aangerol,
‘n digte massa geheimvol;
deur die geruislose geraas,
kom dit, en die pas verhaas.
In die nabye is daar ‘n poort,
lig skyn daaruit, eie in soort;
‘n koue wasem kom saam,
wat dood se foto omraam.
Uit die storms van stille geraas,
op wind se rug, kom ‘n dwaas;
om vader en vriend te verkrag
terwyl ‘n slang geduldig wag.
Van reën, rooi soos bloed,
vlug ‘n skare voor die voet;
ontneem van hulle bestaan,
kom stilte wat hul verslaan.
Luister na die stille geween,
van gesigte in pyn versteen;
stilte kom, kan jy dit hoor?
dit kom vreugde versmoor.
01/03/2017 © C. du Plessis
Wat ek gesien het (helder oordag, nie in
‘n droom nie) op 1 Maart 2017
Amaspoke
Ek wou nog altyd skryf en het uiteindelik laas jaar 'n bundel uitgebring. Ek bedink nie spesifiek 'n skrywe nie, dit kom spontaan en op ingewing van die oomblik. Ek sal enige kommentaar, sleg of goed, aanvaar met ope arms.
3 Kommentare
-
Loretta Szikra
Shoe, hierdie is n baie sterk en skerp geskrewe gedig Casper. Goed gedoen.
-
Elroux
Amaspoke 'n sterk gedig oor die vreeslike stilte wat ons ver(s)moor
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Palet
Hou hiervan