Vakansie.

Daar is iets magies aan die gevoel om te vertrek, veral as jy lanklaas weggebreek het uit jou gewone roetine. Dié keer was die bestemming die Kaap – daardie streek van Suid-Afrika wat bekend is vir sy diverse natuur, besienswaardighede en ongelooflike kos. Vakansie is nie net ’n tyd om te rus nie, maar ook ’n tyd om jou gedagtes te kalibreer: om af te skakel, jou sintuie te voed en in die oomblik teenwoordig te wees. En dit is presies wat hierdie reis vir my geword het – ’n reis van selfontdekking, pret en herinneringe wat ek vir altyd sal koester.

Die Rit van Verwagting
Die opgewondenheid het al begin by die inpak van tasse. Elke item in die tas was ’n belofte dat ons binnekort vry is van skedules en sperdatums. Die motorrit van Namibië na Kaapstad was lank, maar dit het ons tyd gegee om met mekaar te gesels en sommer lekker te filosofeer oor die lewe. Elke gesprek het ’n ander diepte aangeneem, asof die lang pad self ons in ’n mediatiewe gemoedstoestand geplaas het. Ons het gesels oor herinneringe en die toekoms, en ook oor drome wat lanklaas aangespreek is. Veral in die vroeë oggendure, wanneer die pad voor jou eindeloos strek en die wêreld nog stil is, besef jy hoe kosbaar sulke oomblikke van eenvoud is.

Die roete het ons deur die karoo en dorre landskappe van die Noord-Kaap gelei. Hierdie skynbare verlatenheid het ‘n besondere bekoring, met die pragtige kontraste van sand en berge wat deur die helder blou lug omring word. Alhoewel die pad ver was, het dit amper soos ’n voorbereiding gevoel vir die oorvloed van die Kaap wat vir ons gewag het. Elke kilometer het die daaglikse las ligter laat voel, asof die Namibiese stof wat ons agtergelaat het, ook die laaste oorblyfsels van ons besige lewens simbolies verteenwoordig.

Tafelberg: Bo die Stad, Bo die Gejaag
Een van die eerste bestemmings op ons lys was Tafelberg. Die gedagte om met die kabelkar te ry het soos ’n avontuur voor ons gelê. Ons het selfs vooraf inligting oor die flora en fauna van die berg ingeneem om ons voor te berei, want hierdie berg is een van die wêreld se oudstes. Die draaiende kabelkar het my laat besef hoe perspektief dinge kan verander. Wat van naby ingewikkeld en oorweldigend lyk, lyk van bo af rustig en prentjie-mooi. Die uitsig van die berg af was asemrowend, en terwyl ek na die bekende landmerke van Kaapstad en die oseaan gekyk het, het ek ’n diepe gevoel van vrede ervaar.

Daar was ’n paar oomblikke van suiwer verwondering, waarin ek vir ’n rukkie vergeet het van alles wat my andersins sou bekommer. Tussen fynbos en rotse het ek iets van myself gevind – ’n herinnering dat dit goed is om soms stil te raak en jou gedagtes te orden. Ons het stappies na die rand van die kranse geneem en elke hoekie van die berg bewonder, en ek het besef hoekom so baie mense hierheen kom om ‘n bietjie perspektief te kry.

Kirstenbosch: ’n Oase van Stilte
Daarna het ons koers gekies na Kirstenbosch Botaniese Tuin, ’n plek waar die natuur en kalmte in perfekte harmonie bestaan. Ek het nog nooit so ’n verskeidenheid blomme en bome op een plek gesien nie. Elke hoekie van die tuin het iets unieks gehad om te bied – van welige blombeddings tot paadjies wat deur bome en groen gange kronkel. Ons het lank in die tuin rondgeloop en later op piekniekkomberse onder groot bome gesit. Daar was iets besonders aan daardie rustige middag. Hier het ons stil gestaan en elke geur en kleur van die natuur waardeer sonder om te jaag. In die gejaagde alledaagse lewe vergeet ’n mens hoe waardevol dit is om net stil te wees, sonder die druk om produktief te wees. Ek het besef dat hierdie oomblikke vir my siel net so noodsaaklik is soos asemhaling. Die tuin het amper soos ’n geheime skuilplek gevoel, verborge van die res van die wêreld. Ek kon die sagte gekabbel van water in die agtergrond hoor, die soet geur van bloeisels inasem en voel hoe ek met elke tree nader aan innerlike vrede kom.

Die Roes van See en Strand
Geen besoek aan die Kaap sou volledig wees sonder ’n draai by die strande van Kampsbaai en Clifton nie. Hier het die see vir ons ’n heel ander vorm van ontspanning gebied. Die sagte sand onder my voete en die gedreun van die golwe het my herinner aan die vloei van die lewe – hoe alles kom en gaan, soos die getye wat nooit ophou beweeg nie. Ek het besef dat die see ’n geneesheer is: dit bring perspektief en was bekommernisse weg met elke golf wat breek. Ons het die hele middag op die strand deurgebring, geswem en gelag. Ek het die eenvoudige vreugde van kinderlikheid herontdek, veral terwyl ek kaalvoet oor die sand hardloop en speel. Hierdie klein oomblikke, kaalvoet in die sand en met sout op my lippe, het die lewe se groot vrae vir ’n rukkie stilgemaak. Die strand is nie net ’n plek van skoonheid nie, maar ‘n simbool van die eenvoud wat ons soms vergeet.

Cool Runnings: Pret Sonder Perke
Cool Runnings was ’n hoogtepunt op ons reis. Die slee-ritte het ons in jong kinders verander, en met elke vinnige draai het ons net harder gelag. Dit was ’n herinnering aan hoe nodig dit is om af en toe alle volwassenheid te laat vaar en net onvoorwaardelik pret te hê. Hierdie tipe vreugde, die soort wat nie aan voorwaardes of sukses gekoppel is nie, is skaars en baie kosbaar.

Ek het opnuut besef dat geluk dikwels in die klein dinge lê. Soos ek deur die draaie gejaag het, kon ek voel hoe spanning uit my liggaam verdwyn. Hier het ek ontdek dat vreugde en eenvoud soms een en dieselfde is. Ek het die ligheid van die oomblik waardeer en gevind dat ware vreugde nie die ingewikkelde behoeftes het wat ons soms daaraan koppel nie.

Mykonos: ’n Tuiste Weg van die Huis
Ons het die laaste deel van ons vakansie by Club Mykonos deurgebring, en dit was die perfekte manier om die reis af te sluit. Die oord het ’n gevoel van Griekse eiland-lekkerte, met wit geboue wat teen die blou hemel afsteek en ’n helder strand wat jou nooi om in die water te spring. Hier het ons dae lank geluier en rustig gaan uiteet by verskeie restaurante wat die heerlikste disse aangebied het, van seekos tot dekadente nageregte.

Elke aand het ons die son sien ondergaan oor die water, wat my hart met dankbaarheid gevul het. Daar is ’n sekere bekoring aan sonsondergange – dit herinner ons daaraan dat elke dag sy eie vreugde en afsluiting bring. Die oomblik as die lig verdwyn en die donker insak, is vir my ’n herinnering aan die onontkombare siklusse van die lewe, en hoe elke dag sy eie afsluiting en rustigheid bring.

Meer as Net ‘n Vakansie
Wat ek van hierdie reis saamneem, is nie net die herinneringe aan mooi plekke nie, maar ook lesse wat ek geleer het. Ek het weer besef hoe belangrik dit is om tyd saam met geliefdes te spandeer en hoe nodig dit is om af en toe van die huis weg te breek.

Ons vakansie in die mooie Kaap het vir my nuwe perspektief gebring – die tipe wat jou dwing om na binne te kyk en jou lewe te evalueer. Elke ervaring, van die hoogte van Tafelberg tot die kalmte van die see, het ’n stuk van my siel gevoed. Hierdie reis was meer as net ’n tyd van ontspanning; dit was een groot avontuur. Dit was ’n herinnering dat die lewe self soos ’n reis is: vol opdraandes en afdraandes, maar altyd die moeite werd.

Soos iemand eenkeer gesê het: “Selfs die mees vrugbare grond moet soms braak lê.”

Vakansie is nie net nog ’n woord nie, dit is ’n noodsaaklikheid.

©MarleneErasmus
31/10/2024

(1323 woorde)

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag