Vir die duiwe
Ek kyk hoe lê die wit mis
om Simonsberg se voet;
sien hoe pryk haar kranse
teen die môrestond se gloed.
Oor die dale, teen die hange
is die daeraad aan die vuur;
die Boland rus onskuldig
in die geboorte van die uur.
Elke oggend – wyl my paaie
met die boulevard langs baan –
gewaar ek hoe die duiwe
oor hierdie wye landskap gaan.
En vanaf Durbanville se heuwels
tot by Paarl en Jonkershoek
skilder swerms sonder ophou;
dalk is hul ook net aan’t soek
na ‘n tyd toe alles stil was –
gevul met dagbreek se geluide
en mis wat voor die son verdwyn
oor ‘n wêreld vry van stryde.
*
Is daar nog só ‘n plek op aarde,
so ‘n geliefde land en grond,
só ‘n hemel, só ‘n bloute
met die duiwe immer
– orals rond?
© Carma Shaw
11 Junie 2018
13h00
Viooltjie
Ek skryf grotendeels gedigte vir ontspanning. Ek skryf graag oor die natuur, mense en hul stories en plekke wat ek besoek het. Ek doen dikwels 'n bietjie navorsing oor 'n onderwerp voor ek skryf, want ek geniet dit om te leer. Ek hoop altyd om darem 'n emosie of twee wakker te maak met dit wat te sê het, en dat julle lekker saam sal lees :-)
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.