Oggendrit – terwyl jy slaap (lentegedig vir Klarissa – 2016)

In Brackenfell se middedorp
– langs die spoorlyn – is ‘n vlei
waar rommel tussen riete rus
en roomwit Aronskelke
aan die modderwal gedy.

Daar lê wolke op die horison
wat van grou na goud skakeer
en die grysheid van die blouberg
wys – hier en daar –
in krans of piek daardeur.

Dis ‘n ver pad tot by Malagas
en die myle sal ons ry
maar lank voor ons by Witsand kom
moet ons eers die plakkerskamp
met sy donker vuur verby.

Hierdie reënweer is ons redding
al is dit bitterkoud en nat –
oral spatsel waterpoele
tussen denneboom en onkruid
wat so pérs oor vlaktes mat.

Teen die hange, in die klowe
vly die sagblink môre-son
en word ‘n dag weer nuut gebore
daar waar bosse, bosse suikerkan
– in geel – teen steiltes blom.

*

Jy word wakker duskant Caledon
en langs koringlande wys ek jou;
hoe lig kan breek tot reënboogkleur,
‘n bloukraanvoël, ‘n ibis . . .
en die hangvlug van ‘n *wou.

* wou – verwys na geelbekwou

© C. Shaw
11 Oktober 2016